Zaciskam dłonie

na szyi twej

z lubością patrzę

na strachu biel

na oczy półżywe

na język połmartwy

w oddechu urwanym

topię się

i śmieję się skrycie

i głośno się śmieje!

ze śmierci ukrytej za tobą.

I krwią spluwasz

ja jadem

i szepczesz coś cicho

nim oczy twe pustką za zioną

opadasz już zimny

spokojny

niewinny

na ziemię pokrytą mym jadem.